میلاد عبادی پور را بیشتر بشناسیم

ستاره ای که امروز در جام جهانی لهستان می درخشد همان نوجوان روستایی دیروز است که در زمین های خاکی والیبال بدنبال رویاهای بلندپروازانه خود بود.

  نام : میلاد نام خانوادگی: عبادی پور قره حسنلو تاریخ تولد: ۲۸ مهر ۱۳۷۲ محل تولد: روستای قره حسنلو ارومیه قد: ۲۰۱ وزن: ۷۸ ارتفاع آبشار: ۳۲۰ ارتفاع دفاع: ۳۱۲ پست: دریافت کننده قدرتی باشگاه فعلی : شهرداری ارومیه         

در یک روز پاییزی در روستای قره حسنلو در شش کیلومتری ارومیه به دنیا آمد تا ۱۶ سالگی میان زمینهای خاکی روستا میان بچه محل ها به سبک همه ارومیه ای ها والیبال دوست، دست به توپ بود. تا اینکه یک روز بخت یار شد و وسط بازی، تیم پایه یکی از باشگاه ها برای تست دادن انتخابش کردند  و بعد از یکسال تمرین و مسابقه همای سعادت روی شانه های میلاد نشست و بازی خلاقانه میلاد ۱۸ ساله، چشم استعدادیابهای تیم ملی نوجوانان را هم گرفت و به تیم ملی نوجوانان به سرمربیگری ست‌کوویچ دعوت شد.

 با تیم نوجوانان به مسابقات قهرمانی جهان رفت و همان سال با ۱۸ سال سن یکی از جوان ترین بازیکنان سوپرلیگ والیبال ایران معرفی شد. از مسابقات جهانی که برگشت با باشگاه کاله قرارداد بست و میان سوپراستارهای والیبال، تجربه تازه ای را آغاز کرد. همه چیز آن قدر سریع گذشت که خودش هم نفهمد چطور وارد  دوران حرفه ای والیبال شد.  

برای مسابقات نوجوانان جهان هشت ماه در اردو بود. از این مدت پنج ماه را با ست کوویچ کار کرد و بعد هم اتفاقاتی افتاد که مربی عضو شد. ست کوویچ رفت و بهروز عطایی مربی تیم شد. عطایی هم فصل بعد مربی کاله مازندران شد و او را با خودش از تیم نوجوانان به کاله آمل برد.و همین شد که از منطقه خطر زندگی اش به پرواز دراومد و توپ را کوبید جایی کنار خوشبختی

خودش معتقده:« « احتمالا در همه این جا به جایی ها بزرگترین شانسی که آوردم این بود که اولین قرارداد حرفه ای والیبالم را با کاله بستم» [caption id="attachment_53703" align="aligncenter" width="817"] میلاد عبادی پور[/caption] این هم چندکلامی دیگر از زبان ستاره جوان ارومیه ای تیم ملی: " داشتن اعتماد به نفس خیلی ذاتی است. رفلکس های روانی هر بازیکن در جریان بازی چیزی نیست که بتوانی کنترلش کنی یا برنامه ای برایش داشته باشی. بالاخره وقتی تیم زیر فشار است، یکی دو بازیکن باید آن وسط باشند که بتوانند فشار حریف را بگیرند. شیوه من هم برای کنترل فشار حریف همین لبخندی است که موقع سرویس ها یا در جریان بازی می زنم. " [caption id="attachment_53705" align="aligncenter" width="984"] میلاد عبادی پور[/caption]

از وقتی روی پای خودم ایستادم و مستقل شدم، همه زندگی ام والیبال بوده؛ تفریحم، شغلم، حتی قبل از خواب صحنه های تمرین و بازی را مثل یک فیلم در ذهنم مرور می کنم.

سال قبل تیم ورونای ایتالیا پیشنهاد خوبی به من داد. حتی مبلغی هم که برای قرارداد پیشنهاد داده بودند، از دریافتی ام در ایران بالاتر بود، اما حقیقتش ترسیدم. تازه یکسال بود که بازیکن تیم ملی شده بودم و واقعا در والیبال ایران هم بازیکن باتجربه ای به حساب نمی آیم. خیلی سخت است وقتی بیشتر روزهای سال را در اردوی تیم ملی هستید و تقویم بازی های ملی ایران این قدر فشرده است، به پیشنهاد یک باشگاه ایتالیایی جواب مثبت بدهید. آن هم لیگی که باید سالی ۶۰- ۵۰ بازی در باشگاه هایش انجام بدهید.

  وقتی پیشنهاد تیم روسی کوزباس رسید، حداقل با ۳۰ نفر از کسانی که در والیبال قبولشان داشته، حرف زدم. سعید معروف هم یکی از آن ها بود. بعضی ها گفتند برایت زود است، چند نفری هم گفتند سطح بازی والیبال اروپا قطعا شرایطت را بهتر می کند، اما این وسط یکسری مشکلات هم داشت که جور نشد تا باز هم در ایران بمانم. مهم ترین دلیلش هم شرایط خانوادگی ام بود. ترجیح دادم یکسال دیگر در ایران بمانم، اما سال بعد هدفم بازی در اروپا خواهدبود. من وقتی والیبال را شروع کردم، اصلا شرایط مالی خوبی نداشتم و واقعا از نظر مالی در مضیقه بودم. بدون تعارف هم می گویم یک طرف قضیه برای بستن قرارداد که اتفاقا مهم ترین دلیل هم هست، بحث مالی قراردادهاست. من قبول کرده ام که این شغلم است و هر کسی در هر جای دنیا باید کاری را انجام دهد که درآمد بالاتری به دست بیاورد.

[caption id="attachment_53706" align="aligncenter" width="599"] میلاد عبادی پور[/caption]

امسال دلیلم برای نرفتن به روسیه بحث مالی نبود. اتفاقا تیم روسی شرایط مالی خوبی هم داشت، اما بحث تنهایی خودم و زندگی در کشوری دیگر هم بود. من واقعا به خانواده ام وابسته ام و احساس کردم حتی اگر بازی در اروپا برایم پیشرفت ورزشی محسوب شود، اما کنار آمدن با سمت دیگر قضیه که خانواده و تنهایی ام در روسیه بود، برایم غیرقابل تحمل بود. فکر می کنم این خصوصیت مشترک همه ایرانی هاست که خیلی احساسی هستند و از روی احساساتشان تصمیم می گیرند

[caption id="attachment_53709" align="aligncenter" width="640"] میلاد عبادی پور[/caption] ولی باز هم با گذشت چندین سال از آن روزگار باز هم وقتی به روستای قره حسنلو وارد میشویم با همان صحنه نوستالژی کودکی میلاد ۲۱ ساله مواجه میشویم:

 زندگی میلاد عبادی پور از نمایی دیگر

آنچه در زیر میخوانید گفتگو با پدر بزرگوار میلاد عبادی پور در مورد این جوان مستعد و پر افتخار تیم ملی است :

به روستا که وارد می شویم پدر میلاد را می بینیم که در ایستگاه اتوبوس این روستا منتظر ورود ماست. جلوتر رفته و پس از سلام و احوالپرسی با هدایت ایشان به سمت زمین های خاکی والیبال این روستا که پذیرای جمعی از نوجوانان و جوانان روستا است قدم برمی داریم.

دو زمین خاکی والیبال که با چوب های نسبتا محکمی که به زمین کوبیده شده تور والیبال را در خود نگه داشته و توسط طناب سفید رنگی خط کشی شده را می بینیم که جوانان روستایی مشغول آب پاشی برای جلوگیری از گرد و خاک احتمالی به هنگام بازی هستند.

داوود عبادی پور: از جان و دل به میلاد افتخار می کنم

پدر میلاد عبادی پور جوان در گفت و گو با اروم نیوز صحبت های خود را این چنین آغاز می کند: روستای قره حسنلو با ۴۰۰ خانوار ۱۲۰۰ نفر جمعیت دارد و مهمترین تفریح جوانان این روستا حضور در همین زمین های خاکی برای بازی والیبال و آن هم عصرها پس از فراغت از کار های روزمره کشاورزی و دامداری است.

داوود عبادی پور اظهار کرد: این زمینهای خاکی از ۱۲ سال قبل توسط یکی از روستائیان در اختیار والیبال دوستان این روستا قرار گرفته است و میلاد نیز والیبال خود را از همین زمینها آغاز کرده است.

وی افزود: میلاد در دوران تحصیلات ابتدایی به رشته فوتبال و سپس بسکتبال مشغول بود و سپس از سن ۱۴ سالگی با راهنمایی برخی مربیان والیبال به این رشته روی آورد و چون من در پست دریافت کننده قدرتی بازی می کردم پسرم نیز در این پست شروع به تمرین کرد.

عبادی پور گفت: میلاد برای نخستین بار در سال ۹۰ به همراه تیم ملی نوجوانان به مسابقات جهانی آرژانتین اعزام شد و پس از بازگشت با عقد قراردادی سه ساله به تیم باشگاهی کاله آمل پیوست.

وی افزود: حضور میلاد در بازیهای لیگ جهانی والیبال شور و شوق روستائیان برای دیدن بازی های تیم ملی و به خصوص وصف نشدنی است به طوری که در زمان پخش بازیها بسیاری از اقوام و همسایه ها به منزل ما می آیند تا در کنار هم این دیدارها را تماشا کنیم و پس از پایان بازی ها نیز بلافاصله با میلاد تماس گرفته و از سلامتی اش با خبر می شویم.

داوود عبادی پور که کارمند سازمان جهاد کشاورزی استان می باشد گفت: بسیار خوشحالم که صاحب فرزندی هستم که توانسته با هنرنمایی خود دل میلیونها ایرانی را در سراسر جهان شاد کند و امیدوارم نوار پیروزی های تیم ملی کشورمان ادامه دار باشد.

وی که با ۵۰ سال سن مدت ۳۵ سال از عمرش را در زمین های خاکی روستایشان صرف والیبال کرده است گفت: متشکرم از زحمات مسئولان هیات والیبال و مربیانی همچون علی سبزی پرور، رحیم و حمید قارصی، جاوید محسنی نیا و رامین مرادپور که نقش مهمی در کشف استعدادهای فرزندم داشتند تا بالاخره در سال ۹۰ با آمدن خولیو ولاسکو پنجره جدیدی پیش روی میلاد گشوده شد.

[gallery link="file" ids="53710,53711,53712"]

عبادی پور در خصوص خواسته های به حق جوانان روستا از مسئولان گفت: خوشبختانه یکی از خیران روستا زمینی را برای احداث یک باب سالن ورزشی در اختیار اعضای شورای روستا گذاشته شده است و ما همچنان منتظریم تا مسئولان و دست اندرکاران ورزش استان در راستای احداث این سالن اقدامات لازم را به زودی آغاز کنند.

وی گفت: عضویت میلاد در تیم ملی و بازی در لیگ و جام جهانی نقطه عطفی برای سایر جوانان این روستا است و تلاش آنان را برای رسیدن به والیبال حرفه ای و حضور در میادین مهم باشگاهی و ملی افزونتر کرده است.

[gallery link="file" columns="5" ids="53720,53722,53724,53725,53726,53727,53728,53729,53730,53731,53732,53733,53735,53745,53746,53748,53750,53751"] جایگاه والیبال در زادگاه میلاد عبادی پور امیر حسنی جوان والیبالیستی است که در اندیشه این است تا به مانند هم روستایی اش میلاد بتواند روزی پیراهن تیم ملی را بپوشد و در این تیم بدرخشد. وی می گوید: ما هر روز عصر برای انجام بازی والیبال در این زمین های خاکی جمع می شویم و قبل از هر کاری آب پاشی زمین مهمترین کاری است که به نوبت انجام می دهیم. وی اظهار کرد: به نظر من زمین های خاکی بسیار بهتر از زمین های آسفالت شده روباز شهری است چرا که میزان سائیدگی کفش ها و آسیب دیدگی بازیکن در هنگام زمین خوردن بسیار کمتر است ولی این تمام ماجرا نیست. این نوجوان ۱۴ ساله که امسال در مقطع اول دبیرستان تحصیل خواهد کرد افزود: مدت دو سال است شروع به فعالیت در رشته والیبال کرده ام و علاقه وافری به پست لیبرو و توپ گیری در دریافت های اول دارم. وی افزود: البته مربیانم به من گفته اند اگر میانگین قدم بالا باشد نمی توانم در این پست به ادامه فعالیت بپردازم و مجبور به تغییر پست هستم. حسنی ادامه داد: فعالیت های والیبالی در این روستا و سایر روستاهای اورمیه بسیار خوب است و نوجوانان و جوانان زیادی هستند که می توانند همچون میلادی عبادی پور از همین زمین های خاکی به تیم های ملی راه یابند. وی ادامه داد: خوشحالی زاید الوصفی در هنگام پخش تلویزیونی مسابقات والیبال در روستای ما به وجود می آید و تمامی اهالی روستا بی صبرانه منتظر درخشش ملی پوشان ایران و به خصوص هم روستایی خود (میلاد) هستند. حسنی گفت: امیدوارم ایران با پیروزی در دو دیدار خود مقابل لهستان بتواند به عنوان صدرنشین گروه خود به دیدارهای نهایی لیگ جهانی راه یابد. استعدادهای والیبالی نهفته ای در روستاها وجود دارد که نیازمند شکوفا شدن است والیبالیست دیگری که معلوم است خاک خورده این عرصه است، در ادامه صحبت های امیر می گوید: ۱۳ سال است در این رشته فعالیت دارم ولی به صورت حرفه ای به دنبال این رشته نرفته ام. جواد کسبی صحبت هایش را اینگونه ادامه می دهد: روستاهای اورمیه نیز همچون والیبالیست های فعال شهری از استعداد و نبوغ فنی بسیار بالایی برخودارند و به نظر من حضور مربیان استعدادیاب والیبال در مناطق محروم و روستایی سبب شناسایی نوجوانان و جوانان مستعد روستایی و تربیت آنان برای پشتوانه سازی تیم های باشگاهی و تیم های ملی کشور می شود. این جوان ۳۰ ساله که به همراه دختر دو ساله اش در این گفت و گو شرکت داشت می گوید: در روستای ما جوانان مستعدی در والیبال وجود دارد که شاید به دلیل عدم توانایی مالی و حضور در تمرینات رسمی، واقعا گمنام و ناشناس واقع شده اند که با کمی حمایت می توانند همچون میلاد و سایر ملی پوشان این شهر روزی در تیم های بزرگ باشگاهی و ملی بدرخشند. وی ادامه می دهد: تجربه نشان داده که جوانان مستعد روستایی با تمرین کردن در این میادین خاکی و تحمل رنج و زحمت فراوان و با تحمل شرایط نه چندان مناسب به خودساختگی روحی و جسمی می رسند و پس از رسیدن به مراحل بالاتر کارآیی و عملکرد بهتری نسبت به سایر بازیکنان دارند. کسبی معتقد است: چند سالی است تحول بزرگی در تیم ملی والیبال ایران ایجاده شده است و پس از حضور خولیو ولاسکو در ایران آمادگی روحی روانی و انسجام تیمی بازیکنان ایرانی آنان را یکی از قدرت های برتر جهان تبدیل کرده است و خوشحالیم که امسال سه والیبالیست از اورمیه در معیت تیم ملی هستند و اسلوبودان کواچ سرمربی جدید تیم ملی کشورمان نیز به دلیل بازی کردن در تیم های پگاه و آذرپیام اورمیه (در دهه ۸۰) شناخت خوبی از والیبال اورمیه دارد و به نوعی سهمیه چهارم اورمیه در تیم ملی است. تاریخ تکرار شده است سالهاست که شهر اورمیه به عنوان صادر کننده بازیکن های مطرح به تیم های کشور شناخته می شود و با یک نگاه اجمالی به راحتی می توان فهمید تیم هایی که برای کسب سکو بسته شده اند حتما نام چند بازیکن اورمیه ای در لیست اسامی شان دیده می شود. چهل سال پیش مثلث طلایی تیم ملی والیبال را یداله کارگر پیشه، عزیز پرتوی و محمود محب تشکیل داده بودند که بعد از چهل سال تاریخ تکرار شده و اینک مثلث طلایی تیم ملی در لیگ و جام جهانی ۲۰۱۴ را سعید معروف، عبدالرضا علیزاده و میلاد عبادی پور تشکیل می‌دهند. ستارگان اورمیه ای تیم ملی والیبال با عملکرد قابل قبول و درخششی که در هر مسابقه از خود به نمایش گذاشته اند به حق اثبات نموده اند که اورمیه قطب اصلی والیبال کشور است. گزارش از : ندا موذنی