⁦⁩آریاورزش⁦⁩ / بعضی عکس‌ها با آدم حرف می‌زنند. نگاهشان که می‌کنی تو را درگیر احساس درونشان می‌کنند و آن وقت دلت می‌خواهد برایش  قلم بزنی و از احساسش بنویسی. بعضی عکس‌ها احساس مشترکی دارند، می‌توانی عنوانش را بگذاری: یک عکس، یک احساس، یک نوشته. مثل همین عکس زایتسف و پیغام زیبایش.

اکثر ورزشکاران در دنیا، اگرچه در محیط ورزشی یا رقابت‌های ملی روبه‌روی همدیگر قرار می‌گیرند و حتی شاید به خاطر پیراهن وطنشان با یکدیگر کری‌خوانی هم داشته باشند؛ اما در خارج از فضای ملی و رقابتی، همواره نشان دادند که رفاقت دیرینه‌ای با یکدیگر دارند. فرقی ندارد والیبال باشد یا هر ورزش دیگری. ‌ همانطور که برونو رزنده، پس از آن که مکس هولت جایزه بهترین مدافع جام جهانی را از آن خود کرد، با شادمانی او را در آغوش می‌کشد، یا دنیه‌له لاویا قدرتی‌زن تیم ملی ایتالیا که در فینال قهرمانی زیر ۲۱ سال جهان مقابل امیرحسین اسفندیار بازی کرد و شکست خورد؛ اما این‌بار در جام جهانی، شانه به شانه اسفندیار مصدوم از زمین خارج می‌شود.

البته ‌گاهی حتی تصورات اشتباه ما از رقبای دیرینه، دشمنانی خلق می‌کند که در دنیای واقعی چشم دیدن همدیگر را ندارند. تصوراتی که اگرچه تأثیری بر رابطه واقعی آنها ندارد، اما به سود باشگاه‌ها بوده و فضای خوبی برای بازار تبلیغات و کری‌خوانی هواداری است. دشمنان غیرواقعی که با رفتارشان خلاف تصورات این افراد را نشان دادند. آنجا که لیونل مسی بر اثر برخورد با بازیکنان رئال مادرید زمین می‌خورد و کریس رونالدو رقیب پرتغالی دیرینه‌اش برای کمک به او می‌شتابد و دستانش را می‌گیرد.

یک عکس، یک احساس، یک نوشته / لحظه‌های زیبا در ورزش
کریستیانو رونالدو و لیونل مسی

رقابت اگر به اندازه باشد، می‌تواند موجب سازندگی شود، و قلب و روح و توانایی فرد را صیقل دهد. اما وقتی بیش از ظرفیت مجاز شد و به مرز حسادت رسید، می‌شود تخریب و شکنجه روحی فرد. ‌ حضور در میدان‌های ورزشی و جنگیدن برای پیراهنی که به تن داری، ناخودآگاه با خودش رقابت به همراه دارد؛ اما وقتی نقاب رقابت کنار برود، می‌شود شانه‌ای برای اشک‌های مرتضی پورعلی‌گنجی در آغوش په په در جام جهانی ۲۰۱۸.

یک عکس، یک احساس، یک نوشته / لحظه‌های زیبا در ورزش
مرتضی پورعلی‌گنجی و په‌په – جام جهانی ۲۰۱۸

این‌بار نیز ایوان زایتسف فوق‌ستاره ایتالیایی والیبال جهان، ورود دوباره همتای آمریکایی خود را به تیم مودنا خوشامد گفت و ساعتی پیش از آغاز اولین بازی فصل برای او نوشت: بیا با هم و در کنار هم بجنگیم. ‌‌ متیو اندرسون و ایوان زایتسف که هر دو توانایی بازی در پست قطر پاسور و دریافت‌کننده قدرتی را دارند، این‌بار در یک تیم باشگاهی کنار هم قرار گرفتند. ‌‌ البته زایتسف از همان ابتدا موضع خود را مشخص کرد و به شرط بازی در پست تخصصی‌اش (قطر پاسور) به مودنا آمد و تمدید کرد. اندرسون نیز قرار است مانند سال‌های حضورش در زنیت کازان، به عنوان مهاجم بلندزن ایفای نقش کند. اما هر دو خوب می‌دانند در صورت لزوم می‌توانند مکمل یکدیگر باشند. ‌‌ اندرسون پیش از این در فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲ برای مودنا بازی کرده بود و امسال قرار است در کنار دو هموطنش مایکا کریستن‌سن و مکس هولت برای مودنا به میدان برود. مودنا در اولین بازی فصل امشب مقابل پادوا قرار گرفت و ۳-۰ پیروز شد.

یک عکس، یک احساس، یک نوشته / لحظه‌های زیبا در ورزش
ایوان زایتسف و متیو اندرسون
izmir rus escort