⭐️ اختصاصی آریاورزش/ویلیام آرجونا پاسوری که با کمی تأخیر وارد جرگه ستارگان شد

باهره حبیبی و سیما کاظمی/به گزارش اختصاصی آریاورزش، ویلیام آرجونای ۳۷ ساله متولد ۹ مرداد ۱۳۵۸ و یک بازیکن والیبال است. او در حال حاضر عضو تیم ملی والیبال برزیل و باشگاه سادا کریزور می‌باشد. ویلیام با تیم ملی برزیل قهرمان المپیک ۲۰۱۶ شد. او اولین بار در سال ۲۰۰۳ به تیم ملی برزیل فراخوانده شد،

چهار سال در بولیوی  مشغول به فعالیت بود و در این کشور چهار بار قهرمان شد و یکبار هم به عنوان بهترین بازیکن والیبال  این کشور انتخاب شد. در سال ۲۰۱۰ به برزیل بازگشت و به عضویت  تیم ساداکروزیر  درآمد، ویلیام با این تیم برنده‌ی سوپر لیگ و به عنوان بهترین پاسور در این رقابتها انتخاب شد. در سال ۲۰۱۳  با تیم ملی برزیل  مدال نقره‌ی لیگ جهانی  و در همین سال مدال طلای رقابتهای آمریکای جنوبی را بدست آورد. آرجونا دو بار به عنوان  بهترین پاسور در رقابتهای قهرمانی باشگاههای جهان انتخاب شده است.

موفقیتهای ورزشی افتخارات با تیم ملی - ۲۰۱۳/ مدال نقره لیگ جهانی والیبال - ۲۰۱۶/ مدال طلای  لیگ جهانی والیبال - ۲۰۱۶/ مدال طلای المپیک افتخارات فردی - ۲۰۱۳/ بهترین پاسور قهرمانی باشگاه های جهان - ۲۰۱۵ / بهترین پاسور قهرمانی باشگاه های جهان – ۲۰۱۶ / ارزشمند ترین بازیکن قهرمانی باشگاه های جهان

ویلیام آرجونا پاسور شماره ۷ تیم ملی برزیل، اکنون همان شماره‌ای را به تن می‌کند که روزی در تیم ملی برزیل بر تن جیبا بازیکن افسانه ای این تیم بود به همین دلیل وی در سر فکر اسطوره شدن را می‌پروراند. او ظاهری آرام و مصمم دارد و بسیار به خانواده خود عشق می‌ورزد. وی در حال حاضر پدر دو فرزند دوست‌داشتنی است.

ویلیام همیشه با یاد و خاطره‌ی  پدرش زندگی کرده است‌، پدر ویلیام در سانحه‌ای غم‌انگیز، بر اثر سقوط هواپیمای فوکر TAM100 حدود ۲۰ سال پیش در سائوپائولوی برزیل جان باخت. او در خصوص جایگاه پدر در زندگی عنوان کرد:  "دلم میخواهد همیشه یاد پدرم را در قلبم زنده نگاه دارم، او به من یاد داد که  انسان با شخصیت و صادقی باشم." پدرش جزو معدود کسانی است که او و خواهرانش برای همیشه یادش را زهنده نگه خواهند داشت.زمانی که از آرجونا دلیل ریش گذاشتنش را پرسیدند وی گفت که اینکار را دوست دارد. اما واقعیت این است که آرجونا همیشه به دلیل احترام به پدرش محاسن خود را نتراشیده و در میادین با این ظاهر، حاضر شده است.

اما ماجرایی که موجب شد آرجونا قهرمانی برزیل را در المپیک تجربه کند بدین‌گونه رخ داد:

زمانیکه از ویلیام آرجونا نظرش را درباره فهرست نهایی تیم ملی برزیل برای بازی های المپیک ریو پرسیدند، جوابش این بود: "برناردینیو تیم خودش را دارد."

آرجونا که برای ششمین سال متوالی به عنوان برترین پاسور سوپرلیگ برزیل انتخاب شد، پنج بار قهرمانی باشگاهی کشورش را تاکنون (چهار بار با سادا کروزیرو) جشن گرفته بود. آرجونا به مدت چهار سال (از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰) در کشور همسایه، آرژانتین توپ زد. در طی همین سال‌ها بود که طرفداران آرژانتینی به او لقب "ال ماگو" به معنای جادوگر دادند. سرمربی تیم ملی آرژانتین خاویر وبر (طی سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳) به آرجونا پیشنهاد داد که تابعیت آرژانتینی بگیرد و برای آرژانتین بازی کند که البته ویلیام قبول نکرد.

چهار سال قبل، همزمان با المپیک لندن، آرجونا برای نخستین بار به تیم ملی دعوت شد اما این دعوت را قبول نکرد (برونو رزنده و بازیکن پیشکسوت، ریکاردو گارسیا، در المپیک لندن ۲۰۱۲ شرکت کردند.) وی اعلام کرده بود که مصدوم است اما شایعات پشت پرده حاکی از آن بود که ویلیام به این دلیل به کمپ تمرین تیم ملی نرفته بود چرا که می دانست در نهایت برونو و ریکاردو انتخاب خواهند شد. یک سال بعد و در شروع یک چرخه المپیکی جدید، آرجونا به تیم ملی بازگشت. برناردینیو در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۳ گفته بود: "ویلیام سال گذشته دعوت شد ولی نخواست که به تیم بپیوندد. همیشه کسی وجود دارد که این بازیکن یا آن بازیکن را بخواهد، اما من طبق عقاید خودم عمل می کنم و به آنچه که مردم می گویند که باید انجام دهم اهمیتی نمی دهم."

ویلیام در طول این چهار سال برای تیم ملی بازی کرد اما از تورنومنت مهم و اصلی پیش از المپیک کنار گذاشته شد؛ و در قهرمانی جهان ۲۰۱۴، برونو رزنده و رافائل اولیویرا مدال نقره را در لهستان به دست آوردند. و در فینال لیگ جهانی ۲۰۱۵ در ریو نیز، آرجونا پاسور دومِ نیمکت‌نشین و جانشین برونو رزنده بود. قابلیت‌ها و توانایی‌های بسیار ویلیام آرجونا غیر قابل انکار است مانند لوسیانو دچکوی آرژانتینی، این پاسور برزیلی فوق العاده ماهر است و برای بازی‌سازی خوبش ستوده شده است از جمله پاس‌های با ساعد یا سرعت بخشیدن به بازی حتی با دریافت‌های بد.

اگر چه، همانگونه که در لیگ جهانی ۲۰۱۵ مشاهده کردیم، او به اندازه برونو پخته عمل نکرد زیرا بازی در سطح بین المللی تنها نیازمند توانایی و سرعت نیست، بلکه تقسیم مناسب پاس به همه مناطق و دید وسیع نسبت به بازی داشتن هم از جمله ملزومات یک پاسور خوب محسوب می‌شود. یکی از دیگر معایب آرجونا، قد و میزان پرش او می‌باشد. با قد ۱٫۸۵ متر، او تأیید کرده است که در دفاع روی تور مدافع بدی است!

البته مربی ساداکروزیر معتقد است آرجونا در رد کردن ۶۰% از توپها موفق عمل می‌کند که رقم قابل توجهی است.

اما ویلیام زمانی به اوج آر‍زوهایش دست یافت که قهرمانی در المپیک را تجربه کرد. ویلیام ارجنا، کاپیتان کریزرو، در خصوص مدال طلاى برزیل اظهارداشت: آرجونا: "از زمانیکه شما به طور حرفه ای والیبال را آغاز مى‌کنید، رویاى حضور در المپیک در ذهنتان شکل می‌گیرد، و روحیه‌ى المپیکی  درتفکرتان طنین‌انداز می‌شود، اتمام المپیک با مدال طلایش چیزی فراتر از یک رویاست که براى من که به واقعیت تبدیل شد، همراه با ٢٠ سال تلاش و حضور در میادین مختلف. که من براى اولین بار به این مهم دست یافتم. به خصوص اینکه در خانه توانستیم به این دستاورد مهم برسیم  حس منحصر بفرد و ویژه‌اى داشت."

شش سال پیش فکر می‌کردید که رسیدن به این افتخار غیر ممکن است؟ آرجونا: "در آن لحظه شک داشتم که انتخاب درستى انجام داده ام یا نه؟ اما در حال حاضر اطمینان دارم." در بازى نهایى المپیک مقابل ایتالیا که منجر به برد سه بر صفر شما شد، یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان میدان خودت بودی؛ آرجونا: " در هیچ کدام از بازى‌هایم در عرصه‌های مختلف آنقدر نگریستم که روز فینال المپیک هم فریاد زدم و هم اشک ریختم، واقعا روز فوق‌العاده‌اى بود."

گالری از منتخب تصاویر ویلیام آرجونا

[su_box title="نحوه استفاده از گالری" style="bubbles" box_color="#b41832"]با کلیک بر روی هر یک از تصاویر می‌توانید آن را در سایز بزرگ مشاهده بفرمائید و همچنین با استفاده از فلش‌های تعبیه شده در کناره‌های تصویر هم می‌توانید تصاویر قبلی و بعدی را از نظر بگذرانید. دکمه دانلود نیز در کادر پایینی تمام تصاویر قرار دارد.[/su_box]