به گزارش آریاورزش والیبال ایران بازیکنان جوان و مستعد فراوانی برای حضور در میادین بین المللی دارد که متاسفانه یا دیده نمیشوند یا به راحتی کنار گذاشته میشوند.
یکی از بازیکنانی که آینده درخشانی پیش روی ایشان است هژبر ساداتی پاسور مشهدی تیم آرتین بشرویه مشهد است.
هژبر ساداتی 22 سال سن دارد و با اینکه والیبال را از در دوران راهنمایی آغاز کرده و حتی وقفه ای هم در این میان داشته است اما به خوبی توانسته پله های مدنظر خود را طی کند.
ایشان در گفتگوی اختصاصی با آریاورزش در مورد شروع و گذران مسیر والیبالی خود سخن گفته است که شما را به خواندن آن دعوت میکنیم.
خودتان را برای خوانندگان عزیز ما معرفی بفرمایید...
هژبر ساداتی متولد 12 مهر سال 1380 در خراسان رضوی هستم. والیبال را از مدارس و دوران راهنمایی آغاز کردم. اولین مربیان من آقای آزادی وامیدوار نژاد بودند.
در ابتدا در پست مدافع میانی بازی میکردم بعد دیدم اسپک زدن مال من نیست و به پاسوری تغییر پست دادم.
اتفاق خاصی افتاد که تغییر نظر و پست دادید؟
زمانی که سرعتی زن بودم چند مصدومیت خیلی بد برایم رخ داد از جمله این که شستم شکست و طول درمان زیادی را شامل شد که من را برای این تغییر مصمم تر کرد. البته باید بگویم دورادور نیم نگاهی هم به پست پاسوری داشتم و با این مصدومیتهایی که برایم اتفاق افتاد و دیدم اسپک زدن خیلی باب میل من نیست، تصمیم گرفتم که به عنوان پاسور وارد زمین شوم و سال 96 دیگر به عنوان پاسور بازی کردم.
در این مدت آیا به تیم ملی نوجوانان یا جوانان دعوت شده اید؟
بله، اقای وکیلی من را در سال 97 به تیم ملی نوجوانان دعوت کرد. وقتی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم اقای وکیلی به من گفت که پنجه خیلی زیبایی دارم، اما من را در لیست خود قرار نداد و باز هم به من گفت به تلاش خودت ادامه بده.
بعد از خط خوردن از تیم ملی نوجوانان خیلی ناراحت شدم و به قول معروف آقای وکیلی تو ذوق من زدند و باعث شد که من وقفه ای تقریبا شش ماهه برای شروع مجدد داشته باشم.
شاید همان خط خوردن از لیست اقای وکیلی باعث شد تا من واقعا پیشرفت کنم. در سال های بعد هم با اینکه هنوز رده سنی من به تیم نوجوانان میخورد و میتوانستم در تیم ملی نوجوانان حضور داشته باشم باز هم جایی در میان تیم نداشتم اما همانطور که میدانید تیم های ملی ما از قبل بسته شده هستند.
یک سری از بازیکنان اقای وکیلی از قبل مشخص هستند و برای پیدا کردن بازیکنان دیگر طرح استعدادیابی میگذارند و به شهرهای محتلف سفر میکنند تا بتوانند بازیکنان مد نظر خود را پیدا کنند .اقای وکیلی همیشه میگوید شما یک چوب خشک به من بدهید، دو سال دیگر والیبالیست تحویل بگیر.
بعد از انتخاب نشدن برای تیم ملی نوجوانان، برای شما چه اتفاقی افتاد؟
تقریبا شش ماه والیبال را کنار گذاشتم چون حال روحی خوبی نداشتم و خیلی از این بابت ناراحت بودم. در همان زمان مشهد برای لیگ جوانان و نوجوان تیم داد و به همین دلیل بهتر دیدم دوباره شروع کنم و این بار تلاش بیشتری برای هدفی که داشتم انجام دادم و نتیجه آن شد که توانستیم با تیم جوانان مشهد سوم کشور شویم.
سال 99 لیگ دسته یک سطح بسیار بالایی داشت. تیم پاس گرگان قهرمان ایران شد که سهمیه لیگ برتر را گرفت. من ان سال سهمیه جوانان ملوان بودم و سال بعد از آن در تیم اصلی ملوان سرباز شدم و در همان سال یعنی سال 1400 قهرمان لیگ شدیم و 1401 با چند اختلاف امتیاز از صعود به پلی اف جا ماندیم .
چه عناوینی را تاکنون به دست آوردید؟
در سال 97 به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم اما انتخاب نشدم
سال 98 با جوانان پیام مشهد سوم ایران شدم
1400 با تیم ملوان قهرمان لیگ یک شدم
شما با ملوان در سال 1400 قهرمان لیگ دسته یک شدید، دلیل انتخاب این باشگاه چه بود؟
به دلیل اینکه قصد خروج از کشور را داشتم زمانیکه دانشگاه دولتی قبول شدم ترجیح دادم انصراف بدهم تا زودتر سرباز شوم و بتوانم کارت پایان خدمتم را بگیرم. به تیم هایی که بازیکنان سرباز میگرفتند مثل مقاومت و ملوان تهران رفتم. تیم مقاومت 30 روز دوره آموزشی داشت به همین دلیل به تیم ملوان رفتم که نیاز به دوران آموزشی نداشت و در کل 5 یا 6 ساعت دوره آموزشی خود را گذراندم و بعد به تیم پیوستم. تیم ملوان در آن سال تیم خوبی بسته بود چون هدف خود را قهرمانی قرار داده بود و توانستیم قهرمان لیگ دسته یک شویم. همین جا از جناب ناخدا محمدرضا مهری بابت همه زحمات ایشان در تیم ملوان تشکر و قدردانی کنم.
پیشنهادات داخلی و خارجی شما در این فصل از رقابت های باشگاهی چگونه بود؟
امسال نیان الکترونیک به من پیشنهاد بازی داد، اما چون دو پاسور غیربومی گرفته بودند یک پاسور از سهمیه مشهد میخواستند که به عنوان پاسور سوم بایستد که من گفتم میخواهم بازی کنم و نمیتوانم این شرایط را قبول کنم . درواقع الویت و هدف من بازی کردن بود به همین دلیل به تیم دسته یک ارتین بشرویه مشهد پیوستم.
من از باکو اذربایجان هم پیشنهاد داشتم اما چون هنوز کارت پایان خدمت من نیامده بود نتوانستم پیشنهاد این تیم اذربایجانی را قبول کنم. این تیم هنوز روی پیشنهاد خود هست و به همین دلیل با آنها برای فروردین ماه 1403 صحبتهای اولیه خود را انجام داده ام که درواقع اگر بشود من در نیم فصل ان کشور به آنها اضافه خواهم شد.
رقابت در لیگ یک چه تفاوتی با لیگ برتر دارد؟
در لیگ برتر همه چیز کاملا مشخص است ، شاید مهمترین مسئله این باشد که بازیکنان شناخته شده تر هستند و انالیز این بازیکنان بهتر و راحت تر انجام میشود.اما در لیگ دسته یک بازیکنان جوان بیشتری حضور دارند و هیچ انالیزی در مورد بازی آنها وجود ندارد بهتر است بگویم هنوز کسی شناختی از انها ندارد. همین بازیکنان در یک مسابقه، ممکن است چنان بازی از خودشان نشان بدهند که نتیجه کل بازی را عوض کند. در دسته یک آنالیز یک تیم در بازی قبل و بعدشان بسیار سخت است چون بازیکنان تغییرات بسیاری در هر بازی دارند.
تعدادی از مربیان لیگ دسته یک امسال، در لیگ برتر فعالیت داشتند مثلا مربی امسال تیم ارتین اقای باقر سلیمان نژاد است. یا اقای غیاثی مربی تیم مس. اما برخی مربیان دیگر هستند که شغل اصلی انها چیز دیگریست مثلا تیم رازین پلیمر مهندس عمران بوده است که امسال هدایت این تیم را به عهده گرفته است و سال اول مربیگری ایشان است که عملکرد خوبی هم داشتند و اکنون بدون باخت از ده بازی در دور رفت، در صدر جدول رده بندی زیر گروه دو دسته یک قرار دارند.
لیگ دسته یک چه کمبودهایی دارد؟
با اینکه لیگ دسته یک ایران از لیگ دسته یک کشورهای همسایه مثل ترکیه و اذربایجان بسیار بالاتراست ولی نسبت به تیم های اروپایی خیلی ضعیفتر هستیم. کمبود اسپانسر در لیگ یک از اصلی ترین مشکلات این لیگ است و بازیکنان واقعا تامین نمیشوند و همانطور که شاهد هستید تیم های یکی پس از دیگری منحل می شوند.
انتظار شما از سرمربی آینده تیم ملی بزرگسالان ایران چیست؟
سرمربی تیم والیبال ایران باید به لیگ دسته یک هم توجه کند، بازیکنان لیگ دسته یک هم حق پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارند، اما متاسفانه لیست تیم ملی ما از قبل از حضور ایشان نوشته شده و در دستان ایشان گذاشته میشود.
در والیبال دنبال چه چیزی هستید؟
دوست دارم به یکی از تیم های خوب اروپایی مخصوصا ایتالیا بروم و هدف من از همان ابتدا بر روی همین موضوع بوده است و تا الان خداروشکر همه هدفهایم تیک زده شده اند.
بازیکنان مورد علاقه شما در پست خودتان چه کسانی هستند؟
اولین نفر آقای دچه کو، بعد جیانلی و رزنده را الگوی پاس خود قرار داده ام.
و از مربیان بزرگ دنیا:
بلنجینی و اقای هاینن را دوست دارم.
