به گزارش آریاورزش، دیمیتری موزرسکی با تأسیس یک برنامه گفتگومحور در شبکه اجتماعی به نام «آنسوی مدال» خود را علاوه بر یک ورزشکار حرفه‌ای، به عنوان یک برنامه‌ساز ورزشی نیز مطرح کرده است.
کارشناسان بر این باورند که موزرسکی در مصاحبه با بازیکنان نیز حرفه‌ای عمل می‌کند. فرد مصاحبه‌کننده نیز همسر او «اینا موزرسکایا» است. اولین مهمان این برنامه یکی از بهترین بازیکنان دنیا و دارنده مجموعه کاملی از مدال‌های المپیک بود. ماکسیم میخایلوف قطر پاسور تیم ملی روسیه و باشگاه زنیت کازان در مورد موضوع روانشناسی در ورزش، اهمیت تغذیه مناسب و خواب در زندگی حرفه‌ای صحبت کرد و توصیه‌هایی به بازیکنان جوان داشت.
بعضی وقت‌ها می‌ترسم مسئولیت قبول کنم
میخایلوف در صحبت‌های خود اعتراف کرد که در دوران کودکی هیچ بازیکن والیبالی در بین الگوی‌های ورزشی او وجود نداشت. آن زمان اکثر بچه‌ها رونالدو فوتبالیست برزیلی و مایکل جردن بسکتبالیست آمریکایی که همه جا در موردشان نوشته و صحبت می‌شد را تحسین می‌کردند. وقتی ماکسیم وارد والیبال حرفه‌ای شد، بازی سرگی تتیوخین، سیمون پولتاوسکی و ایوان میلکویچ را دوست داشت. حالا خود او به یک اسطوره تبدیل شده است. او چطور توانست به چنین بازیکن موفقی تبدیل شود و چنین موفقیت‌های مهمی را به دست آورد؟
"با سختکوشی و آگاهی از این که می‌خواهم به چی برسم و کجا باشم. بسیاری از بازیکنانی که من با آنها والیبال را شروع کردم استعداد و فیزیک‌شان از من بدتر نبود، اما تمایل کمتری داشتند. در ورزش برای رسیدن به موفقیت‌های بزرگ باید فداکاری کنید. این فداکاری فقط شامل سلامتی نمی‌شود، بلکه در زندگی شخصی و اوقاتتان کنار خانواده هم باید فداکاری داشته باشید. برای موفق شدن باید مرتب پیشرفت کنید، روی خودتان کار کنید، زمان بیشتری در باشگاه بمانید، نقاط ضعف‌تان را بهبود ببخشید و حتی در تعطیلات هم تناسب اندام را رعایت کنید."
میخایلوف اغلب یک ورزشکار مرجع از لحاظ نگرش حرفه‌ای و عملکرد درست شناخته می‌شود. او در صحبت‌های خود اشاره کرد که چندین‌بار درگیری‌های کوچکی با هم‌تیمی‌های خود که وظایفشان را درست انجام نمی‌دادند داشته است.
او می‌گوید: "همه ما سوار بر یک کشتی هستیم. باید همه با هم تلاش کنیم تا به مقصد برسیم."
میخایلوف در سال ۲۰۱۲ به رؤیای بزرگ خود دست یافت. آنجا که تیم ملی روسیه در فینال المپیک لندن با یک بازی غیرمنتظره ۳-۲ برزیل را شکست داد و مدال طلا را بر گردن آویخت. ماکسیم اعتقاد دارد بعد از قهرمانی المپیک شرایط برای بازیکنان سخت‌تر می‌شود.
"از نظر روانی سخت‌ترین دوره بود. شما به اصلی‌ترین هدف خود رسیده‌اید، اما همچنان باید به مسیر خود ادامه دهید. انسان نمی‌تواند یکجا ثابت بایستد. یا به جلو حرکت می‌کند یا زمین می‌خورد. ما مجبور بودیم انگیزه جدیدی پیدا کنیم تا بتوانیم رو به جلو حرکت کنیم. فرسودگی شغلی اغلب بعد از پیروزی‌های بزرگ یا دوره‌های سخت و طولانی رخ می‌دهد. می‌فهمی به استراحت نیاز داری، اما تمرین و مسابقات همچنان ادامه دارد و تو فقط مثل یک موش کوچک روی یک صفحه گردان دور خودت می‌چرخی. صبح‌ها بیدار شدن از خواب برایت سخت می‌شود. در چنین مواقعی باید اهداف جدید برای خودت تنظیم کنی. نه تنها اهداف بلندمدت، بلکه هدف‌های کوتاه مدت برای خودت ایجاد کنی. این کمک می‌کند تا بتوانی حرکت کنی."
بهترین قطر پاسور المپیک توکیو، شکست مقابل فرانسه در فینال المپیک ۲۰۲۰ را بدترین شکست دوران حرفه‌ای خود می‌داند. او اعتقاد دارد فرانسوی‌ها که اولین تجربه فینالیست شدن در المپیک را داشتند کاملا شوکه بودند و با چشمانی درشت ایستاده بودند و نمی‌دانستند چه کار کنند. اما روسیه باعث شد آنها به خودباوری برسند و بازی خودشان را انجام دهند.
بیش از یک دهه است که ماکسیم از بازیکنان کلیدی تیم ملی روسیه و باشگاه زنیت کازان به شمار می‌رود. اما مسابقاتی هم وجود داشت که او نمی‌توانست با موقعیت خود به عنوان یک رهبر کنار بیاید. او رک و پوست کنده در این مورد صحبت کرد و گفت:
"من خودم را یک لیدر می‌دانم، اما نه بطور کامل. همیشه می‌خواهم اول باشم و دوست ندارم ببازم. اما از بچگی جنبه روانی خاصی در من وجود داشت. این که می‌ترسم در لحظات خاص و حساس مسئولیتی را بر عهده بگیرم. این رهبر همانی است که می‌گوید: بده به من، من تصمیم می‌گیرم… و او تصمیم می‌گیرد. گاهی از پسش بر می‌آیم و گاهی هم نه."
ورزش، مبارزه دائمی با خودمان است
ماکسیم معتقد است ورزش قبل از هر چیز یک موضوع روانشناسی است. یک بازیکن می‌تواند در یک بازی مرحله گروهی سطح فوق‌العاده‌ای از خود نشان دهد اما یک روز بعد در مرحله پلی‌آف شکست بخورد. زیرا پلی‌آف از لحاظ اهمیت، مسئولیت و استرس کاملا متفاوت است. او اعتقاد دارد تجربه لازم برای غلبه بر چنین شرایطی حتی از تجربه تاکتیکی و فنی هم مهمتر است.
"قبلا می‌توانستم پیش از مسابقات مهم ۲-۳ روزی به آن فکر کنم. اما الان سعی می‌کنم آرام باشم و عمدا اهمیت بازی را کاهش بدهم. فقط سعی می‌کنم از بازی لذت ببرم و حداکثر عملکردم را داشته باشم. نمی‌گویم همیشه این روش را در پیش می‌گیرم. گاهی اوقات انقدر می‌خواهی برنده شوی که می‌ترسی این اتفاق نیفتد. می‌ترسی شانس دیگری پیدا نکنید. ورزش مبارزه دائمی با خودتان است. من ورزشکاران جوانِ بااستعداد با روحیه لطیفی را دیدم که مربیان از لحاظ روحی آنها را شکستند. خوشبختانه در جامعه امروزی چنین مربیانی کمتر و کمتر شده و حتی دیگر وجود ندارند. مربیان امروزی سعی می‌کنند رابطه خود را با بازیکنان بر اساس احترام متقابل بنا کنند."
این بازیکن بیان کرد که اگر فرصت بازگشت به ۲۰ سال پیش را داشت تغییرات زیادی در آمادگی روحی و جسمی خود ایجاد می‌کرد. زیرا به دلیل بی‌تجربگی مصدومیت‌های زیادی را متحمل شد که هنوز هم اثر آن باقی مانده است. او در سال ۲۰۱۴ مجبور شد هر دو مچ پای خود را همزمان جراحی کند، او در این مورد بیان داشت:
"مصدومیت اول به این خاطر بود که به خودم استراحت ندادم و با آسیب‌دیدگی جزئی بازی می‌کردم. دومی هم کاملا تصادفی بود و سر تمرین پایم روی توپ رفت. سه تا چهار ماه طول کشید تا خوب شود. بعضی شب‌ها از درد خوابم نمی‌برد. گاهی هیچ دردی نداشت اما سیستم عصبی نمی‌توانست با این فشار کنار بیاید."
بازیکن ۳۴ ساله تیم ملی روسیه در مورد خداحافظی موقت خود گفت: "فکر می‌کنم هر ورزشکار حرفه‌ای اگر کاملا آدم بی‌تفاوتی نباشد، حداقل یکبار به خداحافظی فکر کرده است. این افکار، زمانی شکل می‌گیرد که چیزی درست کار نمی‌کند، یا قبلا در مسیر درست خود قرار داشته اما الان از ریل خود خارج شده است. معمولاً این افکار با کمی استراحت و وقت گذراندن با خانواده برطرف می‌شود. من خودم می‌خواهم بعد از یک توقف کوتاه دوباره برگردم به همان کاری که دوستش دارم."
بازیکن تیم زنیت کازان که پیش از این پیشنهادی از سوی لیگ ژاپن دریافت کرده بود خاطرنشان کرد که بازی در ایتالیا و ژاپن جالب است اما در حال حاضر از بودن در روسیه راضی است. جایی که لیگ قهرمانی قوی دارد و همین عامل انگیزشی مهم برای پیشرفت کردن است. او به عنوان یک بازیکن باتجربه که موفقیت‌های بسیاری را با تیم ملی روسیه به دست آورده، تحمل محرومیت روسیه از تمامی رویدادهای بین‌المللی برایش آسان‌تر است. زیرا فرصت دارد تا کامل استراحت کند و برای فصل باشگاهی بهتر آماده شود. اما از جوانان درخواست کرد که ناامید نباشند و بیشتر به پیشرفت خود فکر کنند. چون دیر یا زود روسیه به عرصه بین‌المللی برمیگردد.
خواب، مهمترین رکن در تمرینات ورزشی است
میخایلوف توجه زیادی به بدن خود از جمله خواب و تغذیه دارد. او در این مورد می‌گوید: "بستگی دارد چطور بخوابید. وقتی شما خواب خوبی داشته باشید هورمون‌هایی که برای توان شما در روز ترشح می‌شوند بهتر خواهند بود. خواب رابطه مستقیمی با انرژی آدم‌ها در طول روز دارد. از ۱۰ شب تا ۵ صبح بیشترین هورمون‌هایی ترشح می‌شوند که به ذخیره‌سازی انرژی بدن کمک می‌کنند. من در مورد این موضوع مطالعه کردم و مطالب زیادی خوانده‌ام. آدم‌هایی که خواب طبیعی دارند و آدم‌هایی که اختلال خواب دارند.
خواب مهمترین جنبه در تمرینات ورزشی است. وقتی فرزندم کوچک بود بعضی شب‌ها بی‌خواب می‌شدیم. یک ورزشکار خواب‌آلود نمی‌تواند عملکرد عادی داشته باشد. اختلاف ساعت حین سفرها نیز یک مشکل دیگر است که تنظیم خواب را بر هم می‌زند. من اینجور مواقع از داروهایی استفاده می‌کنم که به خوابم کمک کند. بهتر از این است که خواب کافی نداشته باشم و روز بعد موقع راه رفتن تِلو تِلو بخورم!"
ماکسیم معتقد است علمی که امروزه وارد ورزش شده طول عمر ورزشکاران را بالا می‌برد و باعث مراقبت بهتر از بدن آنها می‌شود. او چند سال پیش از مصرف شکلات قبل از بازی‌ها پرهیز کرد. زیرا شکلات علاوه بر این که قند را بالا می‌برد، باعث خواب‌آلودگی و خستگی نیز می‌شود. او حالا قبل از بازی نان تست با غلات کامل و کره بادام زمینی، یک موز یا یک ماده غذایی پروتئینی را ترجیح می‌دهد.
خودش در این مورد می‌گوید: "همیشه سعی می‌کنم به یک رژیم غذایی خاص پایبند باشم. من نوشابه و فست‌فود نمی‌خورم. فروکتوز میوه‌ها را به شکر ترجیح می‌دهم. از نان سبوس‌دار استفاده می‌کنم و سعی می‌کنم بیشتر پروتئین مصرف کنم. البته شما نمی‌توانید بدن‌تان را فریب بدهید و گاهی لازم است با ظرف شیرینی به خودتان یک حال اساسی بدهید. البته به شرطی که کیفیت خوبی داشته باشد، بدون رنگ و افزودنی مضر."
در پایان مصاحبه خانم موزرسکایا از او پرسید برای بچه‌های جوانی که تازه سفر خود را در والیبال آغاز کرده‌اند چه آرزویی می‌کند. میخایلوف در این مورد گفت:
"اول اینکه مهربان‌تر و مؤدب‌تر باشند. دوم اینکه به رشد و تکامل خود ادامه دهند. متأسفانه امروزه جوانان زیاد کتاب نمی‌خوانند. برای اینکه به عنوان یک ورزشکار رشد کنید، اول باید به عنوان یک انسان رشد کنید. بسیاری نمی‌دانند چرا به قضیه فیثاغورث نیاز دارند چون در زندگی به دردشان نمی‌خورد. اما از این طریق شما آگاهی خود را افزایش می‌دهید و مغزتان را به کار می‌‌اندازید. ما به پیشرفت همه‌جانبه نیاز داریم. خودم به موضوع خواب و تغذیه اهمیت می‌دهم و سطح استرس را کاهش دادم.
مسئله دیگر این است که یک بازیکن ۲۲-۲۳ ساله نباید به فکر پول باشد. من خودم هیچوقت پول را اولویت قرار ندادم. لباس‌های مارک‌دار و ماشین‌های لوکس و جالب برایم رؤیایی نبود. زیرا با رسیدن به سطح اول حرفه‌ای و قراردادهای خوب به آنها رسیدم.