به گزارش آریاورزش ایران در یک بازی حساس و با برنامه در دومین دیدار هفته دوم به مصاف تیم امریکا رفت و توانست در سه ست پیاپی این تیم را شکست دهد تا اولین شکست امریکا را رقم بزند
نکته ای که باید در اینجا به ان پرداخت این است که این پیروزی، نباید عملکرد نه چندان خوب بازیکنان در بازی های گذشته را از بین ببرد و بار دیگر هدف ایران در این بازی ها در سایه این پیروزی ارزشمند برای تیم کشورمان فراموش شود.
تیم والیبال ایران در بازی با امریکا در همه بخش ها خوب کار کرد، از سرویس هایی که بچه ها با ریسک بالا و هدفمند زدند، در دفاع روی تور که با مهاجم رقیب حرکت کردند، توپگیری در نقاط مختلف زمین و حمایت بازیکنان از همدیگر باعث شد تا یک شب خوب برای تیم ایران رقم بخورد که بسیار ارزشمند است.
در این میان نقش بهروز عطایی در هدایت ایران، مدیریت بازیکنان، استفاده درست از فرصت هایی که در اختیار داشت توانست نه تنها از فشار روی تیم ایران کم کند بلکه اعتماد بچه ها به خود و هم تیمیشان را بالا برده و با انگیزه بیشتری بازی را ادامه دهند.
در بازی با امریکا ما تا آخرین امتیاز جنگیدن بر سر هر امتیاز را در تک تک بازیکنان و مربی تیم ایران دیدیم، موضوعی که تا اینجای رقابت ها شاهد آن نبودیم. به تیم ایران، بازیکنان، کادر فنی و همه هوادارن و در آخر خودمان برای این پیروزی تبریک میگوییم
اما این بازی طرف دیگر هم داشت و آن تیم امریکا بود. تیم امریکا نیز مانند تیم ایران با ترکیب جوان و بازیکنان جدیدی پا به این رقابت ها گذاشته است. اسپرو پیش از بازی اعلام کرده بود که بازیکنان ایران جدید هستند و هیچ آشنایی نسبت به انها ندارد، به همین دلیل او هم ترکیب جوان و البته بازیکنان جدید خود را وارد میدان کرد.
در بازی با ایران او تنها دیفالکو و توماس جاشکه که نسبت به سایر بازیکنان تیم آمریکا با تجربه تر هستند در ترکیب ابتدایی قرار داد و از اسمیت، آرون راسل و اریک شوجی که در این هفته از رقابتها تیم را همراهی میکردند استفاده نکرد. شاید اگر در انتهای ست دوم یا سوم اسمیت وارد بازی میشد با یک دفاع، روند کل بازی تغییر میکرد یا حضور آرون راسل با یک دریافت یا توپگیری به موقع... در حالیکه در بازی با صربستان راسل، شوجی و اسمیت در بازی حضور داشتند.
اسپرو خواست ترکیب جوان در مقابل ترکیب جوان بازی کند تا رقابت پایاپای بین دو تیم ایجاد شود که اینگونه هم شد. به جز ست اول که امریکا به دلیل عدم شناخت کافی، با عملکرد خوب بازیکنان ایران در دفاع و سرویس مواجه شد، در ست دوم و سوم امکان برنده شدن را داشت که بازیکنان ایران به ویژه میلاد عبادی پور در موقعیت های پر خطر گره گشای تیم ما بود و از بی تجربگی بازیکنان امریکا به بهترین نحو استفاده کرده و توانستند امتیازات پایانی را بخوبی از آن خود کنند و امتیازات حساس را به سود تیم ایران رقم بزند.
اسپرو با تعویض بازیکنان جوان به جای جوان در لحظاتی از بازی، به آنها فرصت بازی در شرایط سخت و رویایی با فشار زمان های حساس را داد. با اینکه میدانست نتیجه در نهایت ممکن است به سود او و تیمش نباشد اما او، هدفی بالاتر از نتیجه در این بازی در سر داشت و آن هم چیزی جز بازیکن پروری برای آینده والیبال امریکا نیست.
جندریک، استال و میتچم از جمله بازیکنان کم تجربه تر در پست مدافع میانی تیم آمریکا هستند که در بازی با ایران به کار گرفته شدند و توپهایی که در زمین ما از اسپکهای این بازیکنان تبدیل به امتیاز شد بیشتر در قسمت مرکزی زمین ما بود و این نشان از آن دارد که این بازیکنان مانند لوکائو برزیلی، هولت خودشان و موسوی خودمان، هنوز به آن سطح امادگی برای چرخش مچ دست و استفاده از آن برای تغییر جهت توپ را ندارند که حتما با مرور زمان و بازی های مختلف آنها هم به این سطح از امادگی میرسند که البته برای بازیکنان جوان تیم ایران نیز باید همینگونه باشد.
کاری که در سال های گذشته والیبال ایران باید انجام میداد و به دلایلی که هزاران بار گفته و شنیده شده اتفاق نیفتاد. با این همه اکنون که این اتفاق افتاده و بازیکنان هم خود فهمیده اند که هدف چیست چه میخواهند و چکار باید بکنند و از همه مهمتر میدانند که میتوانند، امیدواریم بهترین دست آورد به دور از هر گونه نتیجه گرایی ( برد و باخت، که در همه این سالها همیشه هدف اصلی تیم ما بوده است) را کسب کنند تا بار دیگر شاهد نسل درخشان در والیبال ایران باشیم.
امروز برابر تیم برزیل قطعا کار سخت تری خواهیم داشت. چون هدف تیم برزیل کاملا متفاوت از تیم امریکا است و فقط می آید که پیروز شود. برای ما هدف آنها مهم نیست عملکرد تیمی ماست که باید همچون بازی با امریکا در بهترین حالت ممکن خود باشد. انوقت اگر باختیم هم خوب باختیم و چیزی را از دست ندادیم.
