یاسمن فتحی/به گزارش آریاورزش، پس از رقابتهای والیبال جهانی ۲۰۱۷ جوانان، تیم ایران علیرغم شایستگی در یک دیدار نزدیک برابر لهستان مغلوب شد و از راهیابی به جمع چهار تیم برتر جهان بازماند. در این میان رسول آقچه لی کاپیتان تیم ملی ایران که تا انتهای مسابقات درصدر امتیازآورترین بازیکنان این تورنمنت قرار داشت در پایان، تنها با یک اختلاف امتیاز در رده دوم جهان جای گرفت. در ادامه گفتگوی صمیمی با این جوان باغیرت و بی تکلف ترکمن را که توسط آریاورزش پس از این رقابتها صورت گرفته را مشاهده می نمایید:
مسابقات قهرمانی جوانان با تمام فراز و نشیب هایش چطور بود ؟ مسابقات قهرمانی جوانان از همه تورنمنت ها مهمتر است،چون که سطح مسابقات تفاوت چندانی با مسابقات بزرگسالان ندارد و تقریبا فقط یک پله پایینتر است،اگر به نتایج دقت کنید اکثر بازی ها نتیجه ۳-۲ داشتند، یعنی هر تیم که جلوی ما بازی میکند با تمام آمادگی و انگیزه خودش و فقط و فقط برای برد بازی میکند، ما یک بازی را ۳-۲ باختیم و تمام نتایج تیم عوض شد.
با توجه به طول کشیدن مسابقات و اینکه اکثر بازی ها به ست پنجم کشیده شدند ،شما باید آمادگی جسمانی بالایی داشته باشید..آمادگی خودتان و تیم چطور ارزیابی می کنید ؟ ما برنامه ریزی خیلی سنگین و ویژه ای را داشتیم ،۴ ماه تمرینات فشرده ای را از صبح تا بعداز ظهر داشتیم و خودمان را مخصوصا برای همین مسابقات آماده کرده بودیم.
اعزام شما بجای تیم بزرگسالان به مسابقات کشورهای اسلامی چقدر روی بازی شما تاثیرگذار بود؟ خیلی تجربه خوبی کسب کردیم و من فکر میکنم اگر آن مسابقات را نمیرفتیم شاید از میان این ۶ بازی که با نتیجه ۳-۲ پیروز شدیم، دو یا سه بازی را واگذار میکردیم.
بنظر شما بهتر نیست که گاهی در مسابقات آسیایی شما را بجای تیم بزرگسالان اعزام کنند ؟! بستگی دارد به مسابقاتی که پیش رو داریم...مثلا تا چند وقت دیگر یک تورنمنت جهانی مهم در پیش داریم که اگر قبل از آن اینکار انجام شود بسیار عالی خواهد بود، در حال حاضر تیم امید در آستانه مسابقات جهانی است که قبل از آن برای مسابقات بزرگسالان به اندونزی میروند و این اتفاق خیلی خوب است و با تجربه هایی که کسب میکنند سطح بازی شان خیلی ارتقا می یابد.
چرا امسال نتوانستید طلسم شکست ناپذیری لهستان رو بشکنید و این برد لهستان باز ب دل ما ماند 😅😅؟! راستش این دیگر از بدشانسی است وگرنه بازی در دست ما بود و میتوانستیم ببریم انشالله سالهای بعد جبران میکنیم ،هرچند که اگر کلی نگاه کنیم متوجه میشیویم که تیم لهستان نسبت به گذشته پیشرفت کمتری را نسبت به ما داشته است...انشالله سالهای بعد، و در تیم بزرگسالان میتوانیم حق خودمان را بگیریم.
چرا با اینکه تیم بزرگسالان به پشت خط زنی مثل شما خیلی نیاز دارد و واقعا مستحق این هستید که در تیم بزرگسالان بازی کنید،شما را دعوت نکردند ؟ این که دیگر دست من نیست...من تازه از تیم جوانان دارم به تیم امیدها میروم... انشالله ما هم یک روزی میرویم که در تیم بزرگسالان ماندگار باشیم.
اکثر هواداران و مردمی که بازی های شما رو تماشا می کردند از نوع سرویس های شما شاکی بودند، چون بیشتر سرویس ساده و پرشی-موجی میزدید ... از شش نفر، دو بازیکن ما پرشی سرویس میزند، بالاخره هرکسی در یک پستی مهارت دارد و میتواند آن را خوب انجام دهد.
همچنین بعضی از بازیکنان از جمله بازیکنان لهستان سرویس‌های پرشی را خیلی بهتر دریافت میکنند تا سرویس های ساده، خب چرا ما سرویس‌های پرشی بزنیم ؟! البته نظر مربی و کادر فنی هم مهم است، این که ما سرویس ساده میزنیم کلی آنالیز و برنامه پشتش هست، مثلا در باکو و در بازی با ترکیه، ست چهارم ما عقب بودیم، و اگر میباختیم بازی ۳-۰ به نفع آنها تمام میشد، اما با صلاحدید کادر فنی و آقای عطایی سرویس های خودمان را عوض کردیم و توانستیم با همان شیوه بازی را ببریم.
سقف آرزوهای آقای آقچه لی کجاست ؟! من هنوز دو مرحله را عبور کردم، اما دلم میخواهد که در تیم ملی بازی کنم و بهترین بازیکن بشوم...فقط یک طوری باشد که مردم را خوشحال کنم، طلا یا حداقل مدال المپیک را بگیرم،تمام تلاشم را میکنم.
آدم خرافاتی هستید ؟ نه بابا خرافاتی چی هست؟ اینکه لیوان رو کج بذاری یا چایی نخوری نمیتوانی بازی کنی ؟!نه بابا ! (خنده)
اهل شوخی و خنده هستید؟ اره تا یک حد شوخی های خطرناک چی ؟ شوخی خطرناک نه ...مگر اینکه یک نفر خطرناک باهام شوخی کند...
الگوی ورزشی شما کیه ؟ در ایران شهرام محمودی و میکاییل تاجر و از بازیکنان خارجی هم اندرسون ...اگر دقت کرده باشید شماره یک هارو گفتم..شهرام یک میپوشد اندرسون یک میپوشد و تاجر ده.. خودم هم که یک میپوشم!
به آن حد معروف شده اید که اگر در خیابان شما رو ببینند شمارا بشناسند ؟ فقط شهر خودم میشناسند
الان برای بازی در تیم بزرگسالان آماده اید ؟! من که آرزویم است در تیم ملی بزرگسالان دعوت شوم! وقتی وارد تیم بشوی از لحاظ فکری هم آماده میشوی، با تمرینات هم از لحاظ بدنی آماده میشوی.
شما کاپیتان تیم هستید، اگر بازیکنان روحیه شان را از دست بدهند چگونه کمک میکنید تا به بازی برگردند؟ خب ما روانشناس داریم، منم حرف های روانشناس تیم را تکرار میکنم... اینکه برای هر توپی باید جنگید و تمام تلاش خودت را برای تبدیل آن به امتیاز انجام دهی، حتی اگر آن توپ از دست رفت برای توپ بعدی تلاش کنی، چون امتیازی که از دست رفت را نمیتوان برگرداند، و واقعا تنها چیزی که میشود در بازی گفت این جمله است: اشکال ندارد توپ بعدی... و واقعا همه بازیکنان همین افکار را دارند.
بهترین دوست و همراه شما در تیم ملی؟ همه بچه ها...ما همه باهم صمیمی هستیم.
بهترین و خاطره انگیزترین مدال و مقامی که کسب کردید مربوط به چه تورنمنتی بوده است؟ اولین تورنمنت ..سال ۲۰۱۴،در سریلانکا همه ی تیم ها را ۳-۰ زدیم، به طوری که هنوز کسی مثل ما نتوانسته این کار را انجام دهد.
و حرف شما به هوادارانتان ؟ ما را حمایت کنید،حالا به شخصه من نه...همه تیم همه بازیکنان ایران...مثلا وقتی تیم بزرگسالان آن نتیجه دلخواه مردم را نمیگیرد،این طبیعت ورزش است و دلیل نمیشود که هر وقت خوب بازی کردند تشویق شوند و هروقت بد بودند کارشناس شویم و بگوییم چکار کنند چکار نکنند...ماها مواقعی به حمایت شما نیاز داریم که خودمان بد باشیم، که بتوانیم با کمک شما خودمان را بالا بکشیم، وگرنه وقتی حالمان خوب است که خوبیم !
