مرضیه راد و پردیس آریافر / آریاورزش: ۲۴ اسفند ۹۵ دو روز بعد از اتمام مسابقات لیگ و بعد از نشست خبری سرمربی جدید مونته‌نگرویی تیم ملی والیبال ایران، وی لیست اسامی بازیکنان انتخابی خود برای حضور در تیم ملی را اعلام کرد.

افراد بسیاری در انتظار لیست بودند و امیدوار برای اینکه امسال در تیم ملی حضور خواهند داشت، ولی بار دیگر امیدهای بسیاری از آنها به ناامیدی تبدیل شد تا روند انتخاب اعضای تیم ملی همچنان همانند گذشته به روند خود ادامه دهد و تغییر چندانی در نفرات ایجاد نشود، تا کولاکویچ همان راهی را برود که کواچ و لوزانو رفتند یا در آن مسیر قرار گرفت؟

[caption id="attachment_121775" align="aligncenter" width="898"]نشست خبری ایگور کولاکوویچ با اصحاب رسانه نشست خبری ایگور کولاکوویچ با اصحاب رسانه[/caption]

در این راستا البته هستند جوانانی که برای اولین بار به تیم بزرگسالان دعوت شدند و همینطور بازیکنانی که همیشه فقط دعوت میشوند و حضوری در جریان عملکرد تیم ملی نداشته اند، با این حال باید دید که آیا واقعا حضور این بازیکنان در این زمان برای تیم ملی کمک کننده خواهد بود!!!

اینکه باید به جوانان فرصت داده شود تا میدان دیده شوند و بر تجربیات خود اضافه کنند جای هیچ بحث و صحبتی را باقی نمیگذارد و اصلا باید این برنامه‌ریزی برای حضور هرچه بیشتر جوانان در عرصه های بین المللی بیشتر شود. سخن در مورد افرادی است که زمانی در جایگاه این جوانان بوده‌اند و همانند این جوانان امیدوار به پوشیدن پیراهن تیم ملی، ولی در هر دوره به هر علتی دیده نشده و یا با عنوان حضور افراد شایسته تر از آنها، کنار گذاشته شده اند. این بازیکنان چه زمان باید میدان دیده شوند و عرصه های بین المللی را در کارنامه خود ثبت کنند، چه زمان به آنها فرصت بازی کردن داده خواهد شد. این بازیکنان برای حضور در جمع ملی پوشان تمام تلاش خود را میکنند و با انگیزه کمی که برایشان باقی مانده چه به لحاظ مالی و چه معنوی برای خود زمان را میخرند تا شاید، روزی نوبت به آنها برسد ولی آیا آن روز خواهد رسید!؟

[caption id="attachment_117539" align="aligncenter" width="900"] کاله مازندران - صالحین ورامین ۹۵[/caption]

مطمئنا با فرصتی که به این بازیکنان داده میشود انگیزه های آنها بالاتر و صد البته عملکرد آنها مؤثرتر خواهد بود، و شاهد حضور نسل شگفت انگیزی همچون نسل گذشته خود خواهیم بود، اما حیف که به دلیل حذف شدن های مکرر ممکن است دیگر حتی توان بازی کردن در این سطح را نداشته باشند. واقعا چه مسائلی پیش می آید که این افراد بالفعل شایسته دیده نمیشوند. افراد بسیاری بودند که مانند بازیکنان جوانی که در حال حاضر برای تیم ملی انتخاب شده اند، در دوره های پیشین به تیم ملی دعوت شده اند، اما فقط در دوره انتخابی حضور داشته و حتی نتوانستند پیراهن تیم ملی را به عنوان بازیکن جایگزین به تن کنند.

انتظار میرفت با لیگ سنگین و پر فراز و نشیبی که امسال والیبال ما به خود دید تغییرات خوبی در انتخابی دیده شود ولی چیزی که انتظار میرفت فقط در حد انتظار باقی ماند. لیگ امسال برای آماده سازی بازیکنان برای تیم ملی نه تنها عملکرد مثبتی نداشت، بلکه در زمانهایی امتیاز منفی هم گرفت. چیزی که مشخص است این است که دستهای پشت پرده‌ای که امسال بارها در لیگ، اهالی والیبال، مربیان، کارشناسان و... به آن گوشه چشمی داشته و گاهی آشکارا آن را بیان کردند، سال هاست در این مقطع، ظاهر شده و کار خودش را به نتیجه میرساند و بار دیگر از نظرها پنهان میگردد.

وقتی سرمربی تیم ملی در نشست خبری خود اظهار کرد:" ما در افق تصمیمات خود جوانگرایی را مدنظر داریم ولی این جوانگرایی حول محور شایسته‌سالاری خواهد بود. به همه بازیکنان در تیم ملی کم و بیش بازی خواهد رسید. تیم ملی تیمی محکم و شایسته است که جوان‌ها مثل یک خانواده در آن حضور دارند. سرپرست خانواده هم باید به فکر شایسته‌ها باشد ولی نمی‌تواند که جوان‌ها را فراموش کند." خوشحال از این که آن روز رسید و در انتخاب بازیکنان، شایستگان واقعی انتخاب خواهند شد، چون تا به الان همیشه سخن از شایسته سالاری بوده و هست اما واقعا آیا بعضی افرادی که انتخاب میشوند در حد و اندازه های این کلمه هستند؟ حتما واژه بالاتری باید وجود داشته باشد تا بازیکنان شایسته ای که انتخاب نمیشوند را بتوان در کلمه ای دیگر گنجاند.

[caption id="attachment_121698" align="aligncenter" width="898"]گزارش تصویری فینال لیگ برتر والیبال ۹۵ / پیکان تهران - بانک سرمایه گزارش تصویری فینال لیگ برتر والیبال ۹۵ / پیکان تهران - بانک سرمایه[/caption]

سرمربی تیم ملی والیبال در جایی دیگر از صحبت هایشان در خصوص تغییر نسل اضافه کردند که: " شاید در مرحله نخست تعدادی از بازیکنان باتجربه در اردو شرکت نداشته باشند و ما در عین احترام به آنها از سایر بازیکنان استفاده خواهیم کرد. در حال حاضر به بازیکنان باتجربه تیم ملی احترام می‌گذارم ولی این بازیکنان ممکن است در المپیک ۲۰۲۰ در اوج قدرت و آمادگی نباشند. این مورد را از روی تجربه خود می‌گویم چون ۹ سال یعنی دو چرخه المپیک سرمربی تیم ملی صربستان بودم و ۳ بار نسل ملی‌پوشان این کشور را عوض کرده‌ام. به نظر من ایران سرشار از استعدادهایی است که می‌توانند در تیم ملی حضور داشته باشند ولی ما از این نظر محدودیت‌هایی داریم."

با این حال با توجه به لیست منتشر شده متوجه میشویم که ظاهرا این تیم قرار است راهی را برود که در ۲-۳ سال گذشته رفته است!! گویا تیم ملی ایران باز هم قرار است مانند رقابت های لیگ جهانی و انتخابی المپیک با دو پشت خط زن مصدوم ادامه بدهد، که در میانه های میدان این دو بازیکن بزرگ و باتجربه از فرط خستگی و مصدومیت های کهنه قادر به ادامه بازی نباشند و ما باز هم مجبور باشیم از بازیکنان دریافت کننده مانند معنوی نژاد و میرزاجانپور در پست پشت خط استفاده کنیم!!

آنهم در حالی که شهرام محمودی به دلیل آسیب دیدگی و مصدومیت های کهنه از تیم ملی کناره گیری کرده است، و هستند بازیکنان جوان و مستعدی که در حال حاضر بتوانند در این بازه زمانی به تیم ملی کمک کنند. بازیکن بااستعدادی مانند جواد حسین آبادی که در عین جوانی از تجربه خوبی هم برخوردار بوده و رده های ملی را از پایه پشت سر گذاشته، چه زمانی فرصت برای عرض اندام و نشان دادن توانایی هایش خواهد داشت؟

اینکه اغلب بازیکنان تیم ملی از چهار تیم اول لیگ انتخاب شدند امری بدیهی است ( ۱۱ نفر پیکان - ۷ نفر بانک سرمایه - ۵ نفر سایپا - ۲ نفر شهرداری ارومیه) اما اینکه هشت تیم دیگر ( ۳ نفر ) به کل نادید گرفته شده اند جای تعجب باقی میگذارد. یعنی هیچ بازیکنی در هیچ تیم دیگری عملکرد خوبی نداشته است. درست است که برخی تیم ها با شرایط موجود خود نتوانستند عملکرد خوبی داشته و به جمع ۸ تیم و یا حتی ۴ تیم برتر برسند، ولی این موضوع نباید بر انتخاب بازیکنان خوبی که عملکرد مثبت داشته و اغلب آنها جوان و آینده دار هستند تأثیر بگذارد. اینطور که از ظواهر پیدا است نام این تیم را یا باید تیم ملی پیکان+سرمایه+سایپا بنامیم یا هم تیم‌ منتخب باشگاه‌های استان تهران 

البته سوء برداشت نشود که ما قصد تخریب بازیکنان فعلی را داریم و یا بگوییم این بازیکنان شایسته نیستند، بلکه هدف صرفا پشتوانه سازیست. چرا که این بازیکنان از زمان آقای کواچ تا به الان بدون استراحت در میادین مختلفی حاضر شده اند و با مصدومیت های بیشماری دست به گریبان هستند.

نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که اردوی آماده سازی تیم ملی برای فصل بین المللی والیبال، برخلاف سال های گذشته دیرتر شروع خواهد شد. لیست بازیکنان دعوت شده بیست و چهارم اسفند ۹۵ اعلام شده است. سال گذشته ۲۵ اسفند ماه لیست اعلام شد و هشتم فروردین ۹۵ اردوی اول آغاز شد. این در حالی است که مرحله اول آماده سازی برای امسال نوزدهم فروردین ماه ۹۶ آغاز میشود. یعنی حدود یک ماه از پایان لیگ برتر تا شروع تمرینات فرصت باقیست. چرا برای اعلام اسامی این همه عجله شده است؟ آیا بهتر نبود سرمربی تیم ملی والیبال با نگرش بیشتر به مسابقات لیگ و تماشای فیلم سایر تیم ها بازیکنان مورد نظر را با گزینش بهتری انتخاب میکردند؟

لیست برخی از بازیکنانی که خوب بود اگر اسمشان در لیست میبود:

شهرداری ارومیه: آرمین تشکری، امین علوی، آرش کشاورزی و محمدرضا حضرت پور

خاتم اردکان: میربابک موسوی، محمد رضی پور

پارسه تهران: جواد حسین آبادی، علی اصغر مجرد، رضا عابدینی، محمود رسولی، علی نودوزپور، طیب عینی و بیژن براتی

شهرداری تبریز: اکبر ولایی، وحید والی، محمدرضا مؤذن، حسن صنوبر

هاوش گنبد: میکائیل تاجر

عمران ساری: ادریس دانشفر و حسین امیری

صالحین ورامین: علیرضا نصراصفهانی

کاله آمل: رسول آقچه لی،اسماعیل مسافر، امیرحسین اسفندیار، ابولفضل قلی‌پور

[caption id="attachment_113147" align="aligncenter" width="898"] تصاویر دیدار پیکان تهران و کاله آمل- ۹۵[/caption]

البته طبیعی است که یک تیم نمی‌تواند به یکباره جوان شود، باید این بازیکنان آرام آرام به تیم تزریق شوند. مسئله این است که در هر تورنمنت چه سورپرایزی از جوانان برای حریف هایمان داشته باشیم. دقیقا کاری که زمانی خولیو ولاسکو انجام میداد. در هر تورنمنت بازیکنی را به عنوان سورپرایز با خود به همراه میبرد که رقبا هیچ شناختی از او نداشتند. زمانی رحمان داوودی را در لیگ جهانی ۲۰۱۳ به میدان فرستاد و زمانی دیگر در مسابقات آسیایی امیر غفور جوان را به عنوان سورپرایز به حریفان معرفی کرد.

اگر بنا بر این باشد که هرسال افرادی که انتخاب می‌شوند افراد مشخصی باشند که هر ساله در حال انتخاب شدن هستند، دیگر نه لازم به برگزاری لیگی با ۱۲ تیم هست نه مسابقات رفت و برگشت و پلی آف و فینالی، اگر بخواهد هر ساله انتخاب بازیکنان بر همین منوال صورت بگیرد فقط هزینه گزافی برای بازیکنان و باشگاه ها به جا خواهد گذاشت که جز آسیب فیزیکی و روحی چیزی باقی نمی‌گذارد. تمام انگیزه ها، اهداف و آرزوهای کسانی که برای این منظور تلاش میکنند را نقش بر آب میکند، دیگر به تصمیم گیریهای سخت و برنامه ریزی های اجرا نشدنی برای لیگ نیاز نخواهد بود و شاهد این همه آشفتگی در برگزاری لیگ و بحث ها و گفتگوهای تمام نشدنی نیز نخواهیم بود. پشتوانه سازی تیم های آینده مان  هم به  همان بعد موکول میشود زمانی که شاید در این آشفته بازار، فرصتی را  برای فکر به آن ترتیب دهند که در این مورد بیندیشند.

[caption id="attachment_114101" align="alignnone" width="800"] تصاویر دیدار شهرداری تبریز - صالحین ورامین ۹۵[/caption]